Tofino
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
11 Juni 2014 | Canada, Tofino
Lieve allemaal,
Vandaag hebben we weer een spannend avontuur aan onze toch al mooie vakantie toegevoegd. Eerst hebben we een keer lekker uitgeslapen op onze mooie camping, werkelijk luxe, de mooiste tot nu toe. Daarna zijn we rond 12.00 uur als een slak naar het dorp gereden, zo langzaam? Nee, met ons huis op de rug natuurlijk! Het dorp is klein en nietszeggend maar wel gezellig. Ons doel was vandaag van hier uit een Whale watching tour te gaan maken maar de boot was al weg, de eerstvolgende ging om 2 uur. Niet getreurd, inmiddels was het 12.30 en zijn we thuis gaan lunchen, om de hoek haha. Cor zette de stoeltjes in de zon en ik heb hamburgers staan bakken met uien, verse tomaat erbij, brood en ketchup, waar vind je dat zo lekker. Er stond wel een bijzonder gure wind hier aan de Pacific dus we besloten ons wel dik aan te kleden. Eerst de thermopakken met lange onderbroek, de mijne heerlijk fleece, daaroverheen spijkerbroek, lange sokken, een lekkere wollen coltrui en onze windvrije jassen, mutsen en wanten mee. Helaas hadden zich niet de benodigde 4 mensen aangemeld en werden we verwezen naar een ander bedrijf en daar konden we wel mee, om 4 uur in een snelle zodiak boot, een opblaasbare met sterke moter. We hebben nog maar even wat rondgeslenterd tot we uiteindelijk weg zouden gaan. We kregen seniorenkorting voor Cor en nog 10% omdat we hier kamperen, voor 166 can $ gingen we op een tour van 2 en een half uur, ongeveer 115 euro. Over onze lagen kregen we nog een enorm pak aan dat tegelijkertijd diende als zwemvest in geval van nood, en handschoenen met rubber. Uiteindelijk bleken we al die lagen heel hard nodig te hebben want het werd koud, ijskoud, we hadden over onze mutsen nog onze capuchon op. Eerst kwamen we langs een eiland met zeehonden, daarna kregen we heel veel zeeleeuwen en uiteindelijk een paar grijze walvissen, mooi om te zien. Deze dieren reizen per jaar zo'n 20000 km, van Alaska naar Mexico en terug. De noordelijke wateren zijn te koud om te baren, vandaar Mexico maar daar kunnen ze weer niet genoeg voedsel vinden dus dan komen ze met kind weer terug. Deze volgt ze ongeveer een jaar en dan zwemt moeder snel weg en moeten ze het alleen rooien, ze staan bekend als asociale soort walvis. Buiten de dieren was de omgeving ook prachtig dus we hadden al geen spijt dat we waren gegaan. We zaten met 12 man in de boot en de schipper. Toen kwam er bericht dat er een Orka was gezien, we zijn toen heel ver gaan varen en hebben hem nog gevonden ook, een dier alleen. Dat komt niet vaak voor bij Orka's, die leven juist wel in groepen, alleen hebben ze moeite met het vinden van eten omdat ze juist met z'n allen jagen. Ze hebben nog nooit mensen aangevallen, ze houden niet van botten, ze willen eigenlijk alleen vet. Ze pakken zeehonden maar volgens de schipper pellen ze die als een banaan, niet aan denken maar. Elk dier wat er hier gezien wordt probeert men te registreren door middel van een ID foto en om dat voor elkaar te krijgen zijn we veel langer blijven varen dan was aangekondigd, wij vonden het niet erg, zeker niet omdat de Orka zich ook een beetje ging uitsloven. Gelukkig wordt er in Canada niet meer op die prachtige dieren gejaagd, de enigen die dit nog mogen zijn de Inuit oftewel de Eskimo's maar dat is eigenlijk een scheldwoord. Na het avontuur zijn we snel naar huis gegaan, hebben een heet soepje gemaakt, borrel erbij en Cor snurken natuurlijk. Het was best vermoeiend met die koude oceaanwind in je gezicht. Gelukkig hadden we al die lagen aan, we zagen eruit als 2 michellin-mannetjes. Filmen was geen optie, de boot maakte zulke klappen op het water, je moest van te voren een verklaring tekenen dat je geen hart, rug of nierpatiënt bent en dat je akkoord gaat dat de firma nergens verantwoording voor draagt. Gelukkig is er niets gebeurd en kijken we weer terug op een mooie dag. Morgen gaan we vroeg uit de veren want dan proberen we in Victoria te komen, de hoofdstad van het eiland. Dat is meer dan 300 km rijden, ook weer door de bergen, lukt het niet dan overnachten we ergens in het midden. Tenslotte hebben we nog steeds vakantie! Dus tot horens weer, allemaal weer de groetjes van de zeerottende? Bakkertjes
Vandaag hebben we weer een spannend avontuur aan onze toch al mooie vakantie toegevoegd. Eerst hebben we een keer lekker uitgeslapen op onze mooie camping, werkelijk luxe, de mooiste tot nu toe. Daarna zijn we rond 12.00 uur als een slak naar het dorp gereden, zo langzaam? Nee, met ons huis op de rug natuurlijk! Het dorp is klein en nietszeggend maar wel gezellig. Ons doel was vandaag van hier uit een Whale watching tour te gaan maken maar de boot was al weg, de eerstvolgende ging om 2 uur. Niet getreurd, inmiddels was het 12.30 en zijn we thuis gaan lunchen, om de hoek haha. Cor zette de stoeltjes in de zon en ik heb hamburgers staan bakken met uien, verse tomaat erbij, brood en ketchup, waar vind je dat zo lekker. Er stond wel een bijzonder gure wind hier aan de Pacific dus we besloten ons wel dik aan te kleden. Eerst de thermopakken met lange onderbroek, de mijne heerlijk fleece, daaroverheen spijkerbroek, lange sokken, een lekkere wollen coltrui en onze windvrije jassen, mutsen en wanten mee. Helaas hadden zich niet de benodigde 4 mensen aangemeld en werden we verwezen naar een ander bedrijf en daar konden we wel mee, om 4 uur in een snelle zodiak boot, een opblaasbare met sterke moter. We hebben nog maar even wat rondgeslenterd tot we uiteindelijk weg zouden gaan. We kregen seniorenkorting voor Cor en nog 10% omdat we hier kamperen, voor 166 can $ gingen we op een tour van 2 en een half uur, ongeveer 115 euro. Over onze lagen kregen we nog een enorm pak aan dat tegelijkertijd diende als zwemvest in geval van nood, en handschoenen met rubber. Uiteindelijk bleken we al die lagen heel hard nodig te hebben want het werd koud, ijskoud, we hadden over onze mutsen nog onze capuchon op. Eerst kwamen we langs een eiland met zeehonden, daarna kregen we heel veel zeeleeuwen en uiteindelijk een paar grijze walvissen, mooi om te zien. Deze dieren reizen per jaar zo'n 20000 km, van Alaska naar Mexico en terug. De noordelijke wateren zijn te koud om te baren, vandaar Mexico maar daar kunnen ze weer niet genoeg voedsel vinden dus dan komen ze met kind weer terug. Deze volgt ze ongeveer een jaar en dan zwemt moeder snel weg en moeten ze het alleen rooien, ze staan bekend als asociale soort walvis. Buiten de dieren was de omgeving ook prachtig dus we hadden al geen spijt dat we waren gegaan. We zaten met 12 man in de boot en de schipper. Toen kwam er bericht dat er een Orka was gezien, we zijn toen heel ver gaan varen en hebben hem nog gevonden ook, een dier alleen. Dat komt niet vaak voor bij Orka's, die leven juist wel in groepen, alleen hebben ze moeite met het vinden van eten omdat ze juist met z'n allen jagen. Ze hebben nog nooit mensen aangevallen, ze houden niet van botten, ze willen eigenlijk alleen vet. Ze pakken zeehonden maar volgens de schipper pellen ze die als een banaan, niet aan denken maar. Elk dier wat er hier gezien wordt probeert men te registreren door middel van een ID foto en om dat voor elkaar te krijgen zijn we veel langer blijven varen dan was aangekondigd, wij vonden het niet erg, zeker niet omdat de Orka zich ook een beetje ging uitsloven. Gelukkig wordt er in Canada niet meer op die prachtige dieren gejaagd, de enigen die dit nog mogen zijn de Inuit oftewel de Eskimo's maar dat is eigenlijk een scheldwoord. Na het avontuur zijn we snel naar huis gegaan, hebben een heet soepje gemaakt, borrel erbij en Cor snurken natuurlijk. Het was best vermoeiend met die koude oceaanwind in je gezicht. Gelukkig hadden we al die lagen aan, we zagen eruit als 2 michellin-mannetjes. Filmen was geen optie, de boot maakte zulke klappen op het water, je moest van te voren een verklaring tekenen dat je geen hart, rug of nierpatiënt bent en dat je akkoord gaat dat de firma nergens verantwoording voor draagt. Gelukkig is er niets gebeurd en kijken we weer terug op een mooie dag. Morgen gaan we vroeg uit de veren want dan proberen we in Victoria te komen, de hoofdstad van het eiland. Dat is meer dan 300 km rijden, ook weer door de bergen, lukt het niet dan overnachten we ergens in het midden. Tenslotte hebben we nog steeds vakantie! Dus tot horens weer, allemaal weer de groetjes van de zeerottende? Bakkertjes
-
11 Juni 2014 - 09:31
Herman & Joyce:
Wat een avontuur zeg. Enorm!!!! -
11 Juni 2014 - 10:06
Lex En Betty:
Lijkt me heerlijk! Dat Cor na dat borreltje ging liggen snurken, kan ik me indenken na zo'n avontuur! Geniet nog maar met volle teugen, Liefs, Lex, Dwight en Betty. -
11 Juni 2014 - 11:28
Bea Vn Der Werf:
Daar zou ik nou nooit aan gedacht hebben om m'n winterpak aan te trekken, maar wij zijn ook geen bereisde Roelen.
En weer regende het (behoorlijk) hard vannacht, dus weer geen gesproei. Met de heren gaar het heel goed, ik geeft Sjakie nu dus 's morgens ongeveer 25 gram en en als dat 's mdidags op is (of bijna) krijgt hij de rest (40 gr). Dikkie Dik vindt dat snoepje van Whiskas maar heeeeeeeeeel matig, misschien is de smaak niet helemaal zijn idee van iets lekkers. Ik ben benieuwd of een ander smaakje wel weer lukt.
Het was aardig druk in m'n stalletje deze keer. Je zus, 2 x Leonieke en je vader, die 4 Privé's bracht.
Ik wens jullie nog wat fijne dagen
liefs
bea -
11 Juni 2014 - 11:59
Theo:
Jullie maken toch van alles mee op deze vakantie.DE foto,s van zeehonden, leeuwen walvissen enz.bewijzen dat het allemaal echt is wat jullie meemaken.Ook de astronauten pakken liegen er niet Om.Hoofdzaak is dat jullie genieten. De groetjes van ons beiden en Renee, die is net bij de katten geweest,alles O.K. Tot de volgende keer maar weer. -
11 Juni 2014 - 16:45
De Jellies :
Mooie avonturen , helemaal top -
12 Juni 2014 - 18:41
De Bakkertjes Uit Rijswijk:
Hallo avonturiers,
Onwijs leuk om te lezen wat jullie allemaal mee- en doormaken. Wie wil er nu niet tussen de walvissen en orca's varen. Als ze maar niet te dichtbij komen natuurlijk. Eén klap van zo'n staart maakt van je rubberboot wrakrubber ;-). Ik weet niet of ik er bij stil had gestaan om mijn hele garderobe aan te trekken als ik ging varen. Jullie natuurlijk wel. Trouwens ik heb helemaal geen a-sexy lange onderbroeken en een dubbele string helpt natuurlijk ook niet tegen de kou.
Straks de 2e halve finale van het vrouwenhockey (Argentinië - Nederland). De eerste is door Australië gewonnen van Amerika. Om 22.00 uur de opening van het WK voetbal (Brazilië - Croatië als ik het goed heb)
Dan nog het weer voor de komende dagen ..........................droog!
Ik ga naar jullie volgende verhaal, dus tot zo!
de Bakkertjes uit Rijswijk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
